- Katılım
- 12 Kas 2017
- Mesajlar
- 143
- Tepki
- 11
Gece saat on bir sularıydı. Hava sıcak, içim sıkıntılıydı. Mahalledeki eski kıraathaneye uğradım, kafamı dağıtmak için. İçeri girince tanıdık sesler karşıladı beni: taşların tıkırtısı, çay bardağının şıngırtısı, hafif bir sigara dumanı… Ve her zaman orada olan o dört kişilik masa: Ali Abi, Sami, Murat ve boş bir sandalye.
“Efe, gel otur,” dedi Ali Abi. “Bu gece seni bekliyorduk.”
Bir an tereddüt ettim ama ellerim taşlara gitmişti bile. Oturdum. Masaya karıştım.
İlk el… fena değil. Ortalıkta çok konuşan Sami, taş gösterirken yanlışlıkla jokeri açtı. Gülüştük. Ama bende bir huzursuzluk başladı. Taşlar garip bir şekilde denk geliyordu. Adeta bilerek diziliyordu. Her el daha da iyi taşlar çekiyordum.
Derken dördüncü elde, elimde iki joker, çift okey, 112 sayılık bir el oldu. Kalbim hızlı atmaya başladı. Böyle bir el yılda bir gelir. “Sabır,” dedim içimden. Beklemem lazımdı. Herkes taş atıyor, ben çaktırmadan diziyorum. Derken… Murat bir taş attı: 9 karo.
Bu taşı bekliyordum. Ama atmadım hemen. Biraz çevirdim elimde. Derken bir an göz göze geldik Ali Abi’yle. “Bir şey var sende bu gece,” dedi. Gülümsedim. Sonra elimdeki taşı yavaşça yere bıraktım.
“Okey!”
Masada taşlar düştü, bardaklar sarsıldı. Herkes sustu. Sonra bir kahkaha patladı. Sami, “Ulan, sen bu gece cinlerle mi oynuyorsun?” dedi. Murat ise sinirden çayı dikip dışarı çıktı.
Ben sadece sustum. O gece… bir daha öyle taş dizilmedi önüme.
Kıraathaneden çıkarken, Ali Abi omzuma dokundu:
O günden beri ne zaman okey oynamaya otursam, o geceyi hatırlarım. Ve her taş sesi kulağımda bir fısıltı gibi yankılanır:
“Bu gece belki yine taşlar seni seçer…” Okey Oyna
“Efe, gel otur,” dedi Ali Abi. “Bu gece seni bekliyorduk.”
Bir an tereddüt ettim ama ellerim taşlara gitmişti bile. Oturdum. Masaya karıştım.
İlk el… fena değil. Ortalıkta çok konuşan Sami, taş gösterirken yanlışlıkla jokeri açtı. Gülüştük. Ama bende bir huzursuzluk başladı. Taşlar garip bir şekilde denk geliyordu. Adeta bilerek diziliyordu. Her el daha da iyi taşlar çekiyordum.
Derken dördüncü elde, elimde iki joker, çift okey, 112 sayılık bir el oldu. Kalbim hızlı atmaya başladı. Böyle bir el yılda bir gelir. “Sabır,” dedim içimden. Beklemem lazımdı. Herkes taş atıyor, ben çaktırmadan diziyorum. Derken… Murat bir taş attı: 9 karo.
Bu taşı bekliyordum. Ama atmadım hemen. Biraz çevirdim elimde. Derken bir an göz göze geldik Ali Abi’yle. “Bir şey var sende bu gece,” dedi. Gülümsedim. Sonra elimdeki taşı yavaşça yere bıraktım.
“Okey!”
Masada taşlar düştü, bardaklar sarsıldı. Herkes sustu. Sonra bir kahkaha patladı. Sami, “Ulan, sen bu gece cinlerle mi oynuyorsun?” dedi. Murat ise sinirden çayı dikip dışarı çıktı.
Ben sadece sustum. O gece… bir daha öyle taş dizilmedi önüme.
Kıraathaneden çıkarken, Ali Abi omzuma dokundu:
O günden beri ne zaman okey oynamaya otursam, o geceyi hatırlarım. Ve her taş sesi kulağımda bir fısıltı gibi yankılanır:
“Bu gece belki yine taşlar seni seçer…” Okey Oyna
Son düzenleme: